ஆரம்பத்தில் அவன் கடலைக்கண்டு அஞ்சினான்! இந்த பூமியைவிட பரப்பளவில் பெரியது என்பதால்! சரி கடலில் இறங்கித்தான் பார்க்கலாம் என்றால் ஆழத்தை கண்டு அஞ்சினான்!
சரி கடலை கடந்துவிடலாம் என்று அவன் நினைத்தபோது வானத்தை தொட்டு காட்சியளிக்கும் கடலை பார்த்ததும் ஆகா நாம கரையேரவே முடியாது என்று முடிவு செய்துவிட்டான்!
இப்படி பயந்து கொண்டிருந்த அவன் ஒரு நாள் சிந்திக்க துவங்கினான்! இந்த பூமியைவிட பரப்பளவில் கடல் பெரியதாக இருந்தாலும் அந்த கடலை சுமப்பது இந்த பூமி என்பதை உணர்ந்து கொண்டான்!
கடலின் ஆழத்திற்க்கும் ஒரு எல்லை உண்டு என்பதை புரிந்து கொண்டான்! கடல் கடந்தான் கரைக்கண்டான் கரையேறினான்!
இந்த கடலின் அனைத்து குணங்களையும் கொண்டவள்தான் பெண் என்பதையும் அவன் புரிந்து கொண்டான்! பயந்தவனை பெண் என்கிற கடல் மெல்ல கொன்றுவிடுகிறது!
துணிந்தவனை எதிர்நீச்சல் தெரிந்தவனை பெண் என்னும் கடல் மெல்ல அவனை கரை சேர்த்துவிடுகிறது!
ஆழம் பார்த்தவன் கடலை ஆள்கிறான்! கரைகண்டவன் கடவுளாகிறான்!
நன்றி வணக்கம்!
இப்படிக்கு!
பூசிவாக்கம் பிரம்மஸ்ரீ நடராஜன் சிவம்!
No comments:
Post a Comment